من پذیرفتم شکست خویش را
پندهای عقل دوراندیش را
من پذیرفتم که عشق افسانه است
این دل دردآشنادیوانه است
میروم شایدفراموشت کنم
بافراموشی هم آغوشت کنم
میروم ازرفتن دل شادباش
ازعذاب دیدنم آزادباش
گرچه توتنهاترازمامیروی
آرزودارم ولی عاشق شوی
آرزودارم بفهمی دردرا
تلخی برخوردهای سرد را
{-60-}
6 امتیاز + / 0 امتیاز - 1392/10/11 - 11:26